Bugün bir blogum olduğunu hatırladım. Ne çok yazıyorum aynı şeyleri ama hakikaten de öyle. En son şubatta yazmışım ve o günden bu yana hayatımda birçok şey değişti. Artık işsizim mesela. Medyanın ne kadar kaypak bir sektör olduğunu unutup, tatlı heyecanlara kapılmıştım oysa. 14 Mayıs'ta, tam da doğum günümden bir gün önce  işten çıkmak zorunda kaldım. Harika bir doğum günü hediyesiydi beni için. :) Çalışırken özleyip de yapamadığım her şeyi 2 haftaya sığdırdım. Ne eğlenceliydi ama... Geri kalan 3 hafta da evde miskinlik yapmayı tercih ettim, oldukça ihmal ettiğim sağlık sorunlarımla yüzleştim falan. Derken sıkıldım tabi. Artık iş arama zamanı gelmişti benim için. Maksimum eylüle kadar iş bulamam, yeni yayın dönemiyle eleman alımları olur, bende bu arada güzel bir tatil yaparım diye geçirirken içimden, işte aylardan kasım.

Sıradan, standardı aşamamış bir hikaye bu evet. Aslında çoğu hikaye böyle ama siz gelin bir de benim penceremden bakın dünyama...

Okunmayan blogumun değerli olası okuyucuları, olur da görüşemezsek uzun süre falan merak etmeyin beni: iyi olacağım...